از مصرف آسپیرین، ایبوپروفن و یا برخی از مکمل های گیاهی خودداری کنید زیرا این دارو ها باعث افزایش خونریزی می شوند و از انعقاد خون جلوگیری می کنند. مطمئن باشید هر دارویی که مصرف می کنید بر روند درمان تاثیر گذار خواهد بود، بنابراین حتما قبل از درمان با پزشک خود مشورت کنید. از چند هفته قبل، استعمال دخانیات و هر گونه ماده نیکوتین دار دیگر را به کل متوقف کنید. حتما در زمان مشاوره در مورد فعالیت های پس از درمان و دوره بازیابی با پزشک مشورت نمایید.
ریسک درمان ساکشن پهلو و شکم چیست؟
به صورت کلی لیپوساکشن ریسک بسیار پایینی دارد. با این حال اکثر بیماران پس از درمان، کمی خون مردگی و احساس سوزش دارند و ممکن است ناحیه مورد نظر ورم کرده و خون مردگی هایی در آن قسمت ها ایجاد شود. همچنین در صورتی که بیمار مسن تر باشد ممکن است پوست او دچار افتادگی بیش از حد شود. البته این مشکل در بیماران جوان تر نیز وجود دارد ولی شدت آن کمتر است. البته پس از چند ماه پوست شکم بیمار سفت تر شده و نتایج ساکشن پدیدار می گردند. البته تشخیص این اثر جانبی باید توسط پزشک انجام شود. در جلسات مشاوره با توجه به نوع پوست و سن بیمار قاعدتا در این مورد بحث می شود و بیمار از قبل آماده مواجهه با افتادگی پوست خود می باشد.
اطمینان از سلامت بعد از لیپوساکشن
در صورتی که از دستورالعمل تهیه شده برای بیمار به دقت پیروی کنید و پزشک معالج تان نیز با تجربه باشد، به هیچ عنوان نیازی نیست که در مورد سلامتی خود استرس داشته باشید. با این حال می توانید تقاضا کنید با برخی از بیماران قبلی گفتگو داشته باشید و از روند درمانی آنها اطلاع یابید.
بازیابی پس از لیپوساکشن شکم و پهلو
همانند لیپوساکشن سایر قسمت های بدن، در این درمان نیز باید به مدت ۱ الی چند ماه پوشش مناسبی در اطراف شکم و پهلو ها قرار دهید. اینکار باعث می شود تغییر فرم بدن شما سریع تر انجام شود و نتایج بهتری بدست آید. همچنین زمان نتیجه گیری نیز به این نوع پوشش ها بستگی دارد. در چند روز اول اگر درد داشتید بهتر است از مسکن استفاده کنید. البته در صورتی که درد ادامه دار شود حتما توصیه می شود به پزشک مراجعه کنید.
در پایان لازم به ذکر است که در موفقیت درمانهای زیبایی تجربه پزشک از مهمترین فاکتورها به حساب می آید بنابراین توصیه می شود برای تمام درمانها از جمله لیپوساکشن، لیپولیز لیزری و عمل لیپوماتیک حتما به پزشکی مراجعه نمایید که تجربه کافی در این زمینه را داشته باشد.
اگرچه هیچ گلوله جادویی برای کاهش وزن وجود ندارد، اما تحقیقات جدید نشان می دهد که جراحان می توانند چربی های بیشتری را در طی عمل جراحی لیپوساکشن از آنچه قبلاً تصور می شد با خیال راحت از بین ببرند.
در حال حاضر، جراحان بدون در نظر گرفتن تغییر در وزن یا وضعیت چربی بدن، دستورالعمل هایی را تعیین می کنند که حداکثر میزان استخراج پنچ هزار میلی لیتر چربی (۱۱ پوند) را برای همه بیماران تعیین می کنند. اما مطالعه جدید نشان می دهد كه جراحان می توانند از شاخص توده بدنی بیمار (BMI) استفاده كنند تا میزان چربی كشیدن ایمن باشد. BMI تخمین تقریبی از چربی بدن فرد بر اساس اندازه گیری قد و وزن است. اگر BMI بالاتری دارید، می توانید چربی بیشتری را با خیال راحت از بین ببرید، به این معنی که محاسبه باید بر اساس وضعیت بدنی منحصر به فرد هر بیمار انجام شود. اسکنر چربی خطرات پنهان را آشکار می کند.
لیپوساکشن تحت پوشش بیشتر بیمه ها نیست. ASPS گفت، این روش بعد از تغییر شکل بینی و بزرگ شدن پستان، در بین همه گزینه های جراحی پلاستیک، رتبه سوم را دارد.
براساس این مطالعه ، بیشتر بیماران لیپوساکشن، زنان هستند. با این حال، مردان در حال حاضر بین ۱۰ تا ۱۵ درصد از بیماران را تشکیل می دهند. بیشتر بیماران به صورت سرپایی درمان می شوند و همان روز عمل به خانه می روند و علی رغم درد کوتاه مدت، بیماران به طور معمول به سمت بالا حرکت می کنند و در حال حرکت هستند. بیشتر افراد می توانند روزهای معمول روزمره خود را طی دو هفته از سر بگیرند.
در مورد خطر، تیم مطالعه میزان عوارض فعلی رابسیار پایین توصیف کرده است که مشکلات جدی در میان کمتر از یک در هر هزار بیمار وجود دارد.
میزان عوارض آن کمتر از ۱٫۵ درصد است. محققان می گویند، بیشتر این عارضه جدی تلقی نشده است.
با این حال با افزایش مقدار چربی برداشته شده، خطر عارضه افزایش می یابد. در حالی كه استخراج چربی در هر بیمار به طور متوسط حدود ۴/۴ پوند بوده، كسانی كه بیش از ۱۱ پوند چربی برداشته شده است، از عوارض بالاتر از متوسط ۳٫۷ درصد برخوردار بودند. تیم تحقیق همچنین دریافتند که عامل اصلی خطر عارضه است. افرادی که BMI بالاتری دارند، قادر به تحمل از بین بردن چربی در مقیاس بزرگ هستند.
با این حال، محققان هشدار داده اند که اگرچه شاخص توده بدنی می تواند معیار مفیدی برای پیش تعیین سطح سالم از بین بردن چربی باشد، باید عوامل خطر فردی هر بیمار در نظر گرفته شود.